Ἀδέσποτος...

‘’… Πάντα πίστευα πως ὅταν ἀκούγονται οἱ σκέψεις χωνεύονται καλύτερα .Καμμιά φορά συμβαίνει  καί  νά ἀπορρίπτονται βέβαια . Αὐτό ἄλλωστε εἶναι το μεγαλεῖο της κριτικῆς καί της αὐτοκριτικῆς…

     Καθώς ἐπέστρεφα σπίτι πρίν μερικές μέρες, ἔπεσε ἡ ματιά μου σ' ἕνα φρεσκοβαμμένο  τοῖχο  πού ἔγραφε,  ‘’Ἀδέσποτος σημαίνει ἐλεύθερος’’ . ‘'Τι χαζομάρα’’ σκέφτηκα, ‘’Μουτζούρωσε  ὁ τσογλανάκος τον  φρεσκοβαμμένο τοῖχο γιά νά γράψει την ἐξυπνάδα του!’’ Ὅταν ὅμως μουρμούρισα την πρόταση , ἄλλαξα γνώμη. Ὅσο κι ἄν ὁ τσογλανάκος ὑποχρέωνε τον ἰδιόκτητη να ξαναβάψει τον τοίχο ,ἐντούτοις ἀποτύπωνε  μία μεγάλη ἀλήθεια . Ἡ λέξη ‘’Ἀδέσποτος΄΄ ἐτυμολογικά προέρχεται ἀπό το στερητικό ἄλφα ( Α )  καί τη λέξη Δεσπότης που σημαίνει κύριος, ἀφέντης. Ἑπομένως ἄν περιοριστοῦμε ἑρμηνευτικά σέ αὐτό που ἡ ἴδια ἡ λέξη φωνάζει, θά  διαπιστώσουμε ὅτι ὁ ’’Ἀδέσποτος’’ εἶναι πράγματι ὁ Ελεύθερος, αὐτός που  δέν ἔχει ἀφέντη πάνω ἀπό το κεφάλι του. Ἡ ἔννοια που ἀποδίδουμε σήμερα στή λέξη εἶναι ὁ ἀλητάκος, αὐτός που γυρίζει ἀπό δῶ καί ΄κει, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ἐκπληκτικό πως μπορεῖ νά μετασχηματιστεῖ ἐννοιολογικά μία λέξη. Ἀκόμα  έκπληκτικότερο  ὅμως, πως  τριγύρω μου δέν βλέπω πολλούς… ἀδέσποτους,  ἀφοῦ ο καθένας ὑπηρετεί  τη δική του δεσποτεία!...''   

       

                                           Ἀπόσπασμα ἀπ' τό βιβλίο  ‘’ Ἡ δική μου Ἀλήθειᾳ’’