Πού εἶσαι Ἡρακλῆ;

‘’…Στόν μισοσκόταδο ξερότοπο βουβοί καί χαμένοι μοιάζουν ,κοιτάζωντας ἀσυναίσθητα ὁ ἕνας τον ἄλλον.Πόσο περίεργο μά την ἀλήθειᾳ! Μοιάζει μέ τραγωδία  βγαλμένη ἀπ' την Ἑλληνική μυθολογία. Ἕνα ὁλόκληρο χωριό ἕρμαιο στά ἀδηφάγα τέρατα. Μέχρι πρίν ἀπό κάποιες μέρες οἱ ἀνυποψίαστοι κάτοικοι ζοῦσαν την καθημερινότητα τους χωρίς νά μποροῦν νά δοῦν τα σημάδια που ἔφταναν…Ποιός ἄλλωστε θά περίμενε αὐτό το κακό! Ἦταν πολλά …καί τεράστια!!!…Πρώτη φορά  ἔβλεπαν τέτοια πλάσματα! Ἕνα σμῆνος ἀλλόκοτων κουνουπιῶν πολιόρκησε ἀπ' ἄκρη σ'  ἄκρη το χωριό…Στάθηκαν στά κεφάλια των χωρικῶν καί ρουφοῦσαν…ρουφοῦσαν…ρουφοῦσαν…Κι ἔτσι ὅπως ξαφνικά ἦρθαν ἔτσι ξαφνικά ἔφυγαν. Κι ἀφῆσαν πίσω τους ρημάδια...Κι ἔμειναν πίσω οἱ χωρικοί…Μέ τα κεφαλιά ἀδεια, κενά…Τώρα, ἀποκαμωμένοι γυρνοῦν ἀπό  ἐδῶ κι ἀπό ἐκεῖ…Δέν ξέρουν γιατί …Δέν μποροῦν νά ξέρουν πιά…΄΄  Πού εἶσαι Ἡρακλῆ; ΠΟΥ ἘΙΣΑΙ ΗΡΑΚΛΗ;;;…