Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Σπάσε τα δεσμά σου!

Ἄν σ ἀρέσει αὐτό που βιώνεις κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει νά πληρώνεις νταβατζῆδες κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει ...

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Καστελόριζο, όπως λέμε Ίμβρος,Τένεδος, Κύπρος...

Πολλές φορές είναι προτιμότερο να κλείνεις τα αυτιά σου στις κραυγές και να ανοίγεις το μυαλό σου. Όπως εξελίσσεται όμως η ελληνική κοινωνία δεν το βλέπω. Ειναι ευκαιρία σήμερα αφού βρήκα λίγο χρόνο και αφού δεν έχω να κάνω τίποτα καλύτερο , να φανταστώ μια εικόνα που θα μπορούσα κάλλιστα να είχα βιώσει. Χαμένος λοιπόν κάπου στην Ελλάδα… Περπατάω χεράκι-χεράκι με την γκόμενα σ’ένα πανέμορφο δάσος χαζεύοντας τα πανύψηλα δέντρα. Με ναζιάρικη φωνή μου υπενθυμίζει την επίσκεψη μας στο κάστρο της πολης. Αυτή την μανία που έχουν οι γυναίκες να δουν τα πάντα στην εκδρομή τους δεν την κατάλαβα ποτέ! Τέλος πάντων… ξεκινάμε. Το νησί μικρό ,οπότε η έλευση μου στην πόλη δεν άργησε. Επειδή το περπάτημα μου άνοιξε την όρεξη έψαξα να βρω κάνα τυροπιτάδικο αλλά εις μάτην… Κλειστό το ένα, κλειστό το άλλο. Τι διάολο γίνεται εδώ, αναρωτήθηκα. Περνάω απ΄την πλατεία και βλέπω κόσμο μαζεμένο και αγανακτισμένο κρίνοντας από τις φωνές τους. Οι κουβέντες τους οικονομικού περιεχομένου. Άτσα, λέω, έγιναν όλοι οικονομολόγοι! Σταματάω σ΄ένα περίπτερο γιατί το ΄΄μωράκι΄΄ ήθελε νερό.΄΄ Τελευταίο και τυχερό, μου λέει ο μπάρμπας. γιατί ρε παππού ,τον ρωτάω, λαχείο είναι; ΄΄Λαχείο κατάντησε να είναι παιδάκι μου΄΄ μου απαντάει.΄΄ Εγώ δεν έχω άλλο κι ο Νικολιός πιο κάτω δεν ξέρω αν έχει΄΄.΄΄Δεν μας φέρνουν. Χωρίς να έχω διάθεση να ακούσω τους προβληματισμούς του γεράκου στρέφω γρήγορα το βλέμμα μου προς το αυτοκίνητο όπου ένα ζεύγος πλούσιου στήθους με περίμενε στο διπλανό καθισμα! ΄΄Δεν τα βάζεις μέσα;΄΄ της λέω.΄΄Σώπα καημένε, δεν βλέπεις; Όλο γερόντια είναι εδώ΄΄, μου απαντάει. Είχε δίκιο ,ήταν μια πόλη γερόντων. Δεν άργησα να καταλάβω ότι οι ΄΄οικονομολόγοι΄΄ της πλατειάς ήταν άνεργοι που προσπαθούσαν να βρουν κάποια αίτια για την κατάντια τους. Λέξεις όπως ΄΄ μνημόνιο, ΄΄επιτήρηση΄΄ ,διαπραγμάτευση χρέους , έβγαιναν αβίαστα πια από τα στόματα ανθρώπων που μέχρι εχτές τους ένοιαζε μόνο η ψαριά τους…Με το κεφάλι σκυμμένο τράβηξα προς το λιμάνι μήπως και αλλάξει λίγο η διάθεση μου. Τι διάολο, εκεί θα υπήρχε λίγη κίνηση. Τζίφος! Όλα τα μαγαζιά κλειστά με τα ενοικιαστήρια κολλημένα στις τζαμαρίες τους. Αισθανόμουν ναυαγός στην άκρη του λιμανιού ώσπου ξαφνικά απ΄τον ορίζοντα ξεπρόβαλε ένα καράβι. Το καράβι είχε τουρκική σημαία. ΄΄Κρουαζεροπλοιο θα είναι, σκέφτηκα. Φτάνοντας όμως στο λιμάνι δεν πίστευα στα μάτια μου! Νόμιζα ότι κάνουν ακόμα πουλάκια απ' τα ωραία βυζιά της γκόμενας. Το πλοίο ήταν μεταγωγικό και μετέφερε είδη πρώτης ανάγκης! Δηλαδή ο ανεφοδιασμός και οι μεταφορές των ανθρώπων του νησιού γινόταν μέσω Τουρκίας!!! Η Ελληνική σημαία που κυμάτιζε στο λιμάνι έστεκε λαβωμένη απ΄τους ξευτίλες που αποφάσισαν να την κρατήσουν στα ξεπουλημένα πολιτικά τους χέρια. Δεν ξέρω το Καστελόριζο αν έχει πραγματικά πανέμορφο δάσος ή ωραίο κάστρο, το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω αν παραμένει ΕΛΛΗΝΙΚΟ!!!...