Ἡ ἀποδοχή τῆς διαφορετικότητας
εἶναι κανόνας τῆς Φύσης καί ὀφείλει νά γίνεται σεβαστή. Αὐτό ὅμως ἀπέχει μακράν ἀπ' τίς ἀνώμαλες καρικατοῦρες που χαλᾶνε
τήν αἰσθητική ὅλων ἐκείνων που ἔχουν μάθει ὅτι ὁ σεβασμός ξεκινάει πρωτίστως
ἀπ' τόν ἑαυτό τους.
Πρίν τρία χρόνια εἶχα γράψει στόν ‘Ἀντικοινωνικό’ πώς ἡ
ὁμοφυλοφιλία ἐξυπηρετεῖ πολιτικές ἐπιδιώξεις. Ἕνας
παθητικός ὀργανισμός εἶναι ἀνίκανος νά ἀντιδράσει στίς κυβερνητικές αὐθαιρεσίες
διότι ἡ παθητικότητα εἶναι πρωτίστως ψυχική καί ἐγκεφαλική. Ἑπομένως δέν εἶναι τυχαῖο που οἱ κυβερνήσεις φροντίζουν νά
ἐνισχύουν τέτοιες ἀφύσικες κοινωνικές δράσεις ὅπως τό gay pride .
Ἐγώ ἔμαθα τόν ὁμοφυλόφιλο νά τόν ἀποκαλῶ ὁμοφυλόφιλο.Τόν κραγμένο ὁμοφυλόφιλο νά τόν ἀποκαλῶ πούστη, μπινέ, ξεκωλιάρη. Τόν
Πολίτη νά τόν ἀποκαλῶ Πολίτη καί τόν ἰδιώτη ἠλίθιο καναπεδάκια. Ἁπλά πράγματα. Κάποια στιγμή πρέπει νά
καταλάβουμε ὅτι θά πρέπει νά ἀπαλλαχθοῦμε ἀπό στείρους καθωσπρεπισμούς καί νά
ποῦμε τά πράγματα μέ τά ὄνομα τούς. Ἐδῶ
ἀνεχόμαστε νά μᾶς πηδᾶνε αὐτοί που δέν ἔχουν τσίπα ,νά ξεστομίσουμε ἀλήθειες μᾶς πειράζει;…
Μή γίνεσαι λοιπόν βούτυρο στό ψωμί
τούς ἀλλά ἀγκάθι στό λαιμό τούς!