Λίγο βροχερός, λίγο ἀπό Ἀλκυονίδες… μᾶλλον ἀπρόβλεπτος ἀλλά
σχετικά ἤπιος . Εὐκαιρία
γιά πολλούς νά ἀπολαύσουν περιπάτους στή φύση καί νά ξεφαντώσουν τα παιδιά τους
μέ παιχνίδια.
Μμμ…μου θυμίζει ἐκθεση Πέμπτης
Δημοτικοῦ της δεκαετίας του ’80. Τότε που παίζαμε σέ ἀλάνες καί ξεσηκώναμε τίς γειτονιές
μέ τίς φωνές καί τα κυνηγητά μας.
Σήμερα οὔτε ἐλεύθεροι
χῶροι ὑπάρχουν ,οὔτε
ἀσφάλεια γιά νά παίξει ἕνα παιδί ἔξω ἀπ'
το σπίτι. Παρκάρουμε
τους πιτσιρικάδες στούς παιδότοπους καί τα playstations καί
μετά ἀποροῦμε γιατί γίνονται βίαιοι, καταθλιπτικοί , ἀνασφαλεῖς…Γεμίσαμε κέντρα ψυχολογικῆς
υποστήριξης!
Τα παιδιά της ἀλάνας ὅμως μεγάλωσαν . Κι ὅμως… οἱ περισσότεροι συνεχίζουν
το κρυφτούλι. Οἱ
πρώην ἀλανιάρηδες ἔχουν στρογγυλοκάτσει στόν καναπέ καί παίζουν μέ το τηλεχειριστήριο
της τηλεόρασης.Ψάχνουν την χαμένη τους ἀξιοπρέπεια , τον σεβασμό, την ἰσονομία, την δικαιοσύνη…τον ἑαυτό τους!
Ἄνοιξε τα ματιά σου ἐθελόδουλε καί φτύσε στά μοῦτρα ὅσους σέ καταδικάζουν σέ
μιζέρια. Μόνο
τότε θά 'βρεις τον ἑαυτό σου καί θά ξελευθερωθείς!...