‘’… Πάντα πίστευα πως
ὅταν ἀκούγονται οἱ σκέψεις χωνεύονται καλύτερα .Καμμιά φορά συμβαίνει καί νά ἀπορρίπτονται βέβαια .
Αὐτό ἄλλωστε εἶναι το μεγαλεῖο της κριτικῆς καί της αὐτοκριτικῆς…
Καθώς ἐπέστρεφα σπίτι πρίν μερικές μέρες, ἔπεσε ἡ ματιά μου σ' ἕνα φρεσκοβαμμένο τοῖχο πού ἔγραφε, ‘’Ἀδέσποτος σημαίνει ἐλεύθερος’’ . ‘'Τι χαζομάρα’’ σκέφτηκα, ‘’Μουτζούρωσε ὁ τσογλανάκος
τον φρεσκοβαμμένο τοῖχο γιά νά γράψει
την ἐξυπνάδα του!’’ Ὅταν ὅμως μουρμούρισα την
πρόταση , ἄλλαξα γνώμη. Ὅσο κι ἄν ὁ τσογλανάκος ὑποχρέωνε τον ἰδιόκτητη να ξαναβάψει τον τοίχο ,ἐντούτοις ἀποτύπωνε μία μεγάλη
ἀλήθεια . Ἡ λέξη ‘’Ἀδέσποτος΄΄ ἐτυμολογικά
προέρχεται ἀπό το στερητικό ἄλφα ( Α ) καί τη λέξη Δεσπότης που
σημαίνει κύριος, ἀφέντης. Ἑπομένως ἄν περιοριστοῦμε ἑρμηνευτικά
σέ αὐτό που ἡ ἴδια ἡ λέξη φωνάζει, θά διαπιστώσουμε ὅτι ὁ ’’Ἀδέσποτος’’ εἶναι πράγματι ὁ Ελεύθερος, αὐτός
που δέν ἔχει ἀφέντη πάνω ἀπό το κεφάλι
του. Ἡ ἔννοια που ἀποδίδουμε σήμερα στή λέξη εἶναι ὁ ἀλητάκος, αὐτός που γυρίζει ἀπό δῶ καί ΄κει, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ἐκπληκτικό πως μπορεῖ νά μετασχηματιστεῖ ἐννοιολογικά μία λέξη. Ἀκόμα
έκπληκτικότερο ὅμως, πως τριγύρω μου δέν βλέπω πολλούς… ἀδέσποτους, ἀφοῦ ο καθένας ὑπηρετεί τη δική του δεσποτεία!...''
Ἀπόσπασμα ἀπ' τό βιβλίο ‘’ Ἡ δική
μου Ἀλήθειᾳ’’