‘’… Πάντα πίστευα πως
ὅταν ἀκούγονται οἱ σκέψεις χωνεύονται καλύτερα .Καμμιά φορά συμβαίνει  καί  νά ἀπορρίπτονται βέβαια .
Αὐτό ἄλλωστε εἶναι το μεγαλεῖο της κριτικῆς καί της αὐτοκριτικῆς…
     Καθώς ἐπέστρεφα σπίτι πρίν μερικές μέρες, ἔπεσε ἡ ματιά μου σ' ἕνα φρεσκοβαμμένο  τοῖχο  πού ἔγραφε,  ‘’Ἀδέσποτος σημαίνει ἐλεύθερος’’ . ‘'Τι χαζομάρα’’ σκέφτηκα, ‘’Μουτζούρωσε  ὁ τσογλανάκος
τον  φρεσκοβαμμένο τοῖχο γιά νά γράψει
την ἐξυπνάδα του!’’ Ὅταν ὅμως μουρμούρισα την
πρόταση , ἄλλαξα γνώμη. Ὅσο κι ἄν ὁ τσογλανάκος ὑποχρέωνε τον ἰδιόκτητη να ξαναβάψει τον τοίχο ,ἐντούτοις ἀποτύπωνε  μία μεγάλη
ἀλήθεια . Ἡ λέξη ‘’Ἀδέσποτος΄΄ ἐτυμολογικά
προέρχεται ἀπό το στερητικό ἄλφα ( Α )  καί τη λέξη Δεσπότης που
σημαίνει κύριος, ἀφέντης. Ἑπομένως ἄν περιοριστοῦμε ἑρμηνευτικά
σέ αὐτό που ἡ ἴδια ἡ λέξη φωνάζει, θά  διαπιστώσουμε ὅτι ὁ ’’Ἀδέσποτος’’ εἶναι πράγματι ὁ Ελεύθερος, αὐτός
που  δέν ἔχει ἀφέντη πάνω ἀπό το κεφάλι
του. Ἡ ἔννοια που ἀποδίδουμε σήμερα στή λέξη εἶναι ὁ ἀλητάκος, αὐτός που γυρίζει ἀπό δῶ καί ΄κει, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ἐκπληκτικό πως μπορεῖ νά μετασχηματιστεῖ ἐννοιολογικά μία λέξη. Ἀκόμα 
έκπληκτικότερο  ὅμως, πως  τριγύρω μου δέν βλέπω πολλούς… ἀδέσποτους,  ἀφοῦ ο καθένας ὑπηρετεί  τη δική του δεσποτεία!...''   
       
                                           Ἀπόσπασμα ἀπ' τό βιβλίο  ‘’ Ἡ δική
μου Ἀλήθειᾳ’’