Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Σπάσε τα δεσμά σου!

Ἄν σ ἀρέσει αὐτό που βιώνεις κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει νά πληρώνεις νταβατζῆδες κάτσε στ' ἀυγά σου … Ἄν σ ἀρέσει ...

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

ΑΙΜΑ...ΝΕΑΣ ΣΟΔΕΙΑΣ


Πέταξε πάλι τις πύρινες γλώσσες του το κτήνος του Σιωνισμού και καταβρόχθισε με τις ευλογίες των παγκόσμιων κυβερνομπατσων αθώες ψυχές. Το παρτυ του θανάτου στήθηκε στην λωρίδα της Γαζας με οργανωτές τους δολοφόνους των λαών και των συνειδήσεων. Που είναι οι παγκόσμιοι οργανισμοί; η Ε.Ε ; Τσιρακια των Αμερικανών...Κοιτάζουν με απάθεια ένα έγκλημα διαρκείας που συντελείται εις βάρος ενός βασανισμενου λαού
Μέσα σ'ολα ορκίστηκε κι ο blackman. Πήγαν οι αιμοδιψείς απόγονοι των Ευρωπαίων εγκληματιών να επευφημήσουν τον νεο μακελάρη. Ήταν και οι απόγονοι των σκλάβων της Αφρικής εκεί να ζητωκραυγασουν. (Γιατί άραγε;;;).
Σηκώστε τα ποτήρια σας βάρβαροι και τσουγκρίστε! Είναι ξέχειλα από το αίμα νέας σοδειάς των σακατεμενων παιδιών των Παλαιστινίων !

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

Εἶναι κλασσική συνήθεια των περισσότερων σ'αὐτή την γωνιά του πλανήτη ἡ ἔκφραση της προσωπικῆς ἄποψης ἐπί παντός ἐπιστητοῦ. Μάλιστα χωρίς τίς περισσότερες φορές καί οἱ ἀνάλογες γνώσεις ἤ πληροφορίες γιά νά σταθεῖ αὐτή ἡ ἄποψη. Μέσα στίς τόσες μαλακίες πού ἄκουσα σχετικά μέ την δολοφονία του 15χρονου Ἀλέξη ,σκέφτηκα νά ἀποτυπώσω καί την δικιά μου. Ἅς πάρουμε τα δεδομένα :1. Ὑπάρχει μιά δολοφονία. Μά γιατί θά μου πεῖ ὁ Κουγιας, ἐξοστρακισμός ἦταν...
Τί ἐξοστρακισμός ρέ καρνάβαλε; καί μόνο το γεγονός ὅτι ἐπέστρεψε ὁ μπάτσος στό σημεῖο ἐκεῖνο, δηλώνει τίς δολοφονικές του προθέσεις. Ἕνας μπάτσος ἀπαίδευτος , το πιθανότερο πράσινο ἤ μπλέ κομματόσκυλο μιᾶς καί προσλαμβάνονται μέ γλωσσικές ἐξετάσεις...Ἐπέστρεψε πυροβολώντας μιά ἐφηβική ψυχή γιά νά διεκδικήσει τον τίτλο του χοντρομαλακα ἄξεστου ἀνθρωπάριου.
2.Μιά κατεστραμμένη καί λεηλατημένη Ἀθήνα. Μά γιατί θά μου πεῖ ὁ Ἀλαβανος,λαικη ἐξέγερση ἦταν...
Τί λαϊκή ἐξέγερση ρέ καρνάβαλε; λαϊκή ἐξέγερση σημαίνει ἀποδοχή! Κάποτε ὁ Κολοκοτρώνης μέ την συμπαράσταση του λαοῦ διεκδίκησε καί ἐξασφάλισε Σύνταγμα ἀπό τον Ὄθων. Οἱ φοιτητές τον Νοέμβρη του ΄73 μέ την συμπαράσταση του λαοῦ διεκδίκησαν την ἐλευθερία ἀπό την χούντα. Πού εἶναι ἡ λαϊκή συμπαράσταση στά καμένα κτήρια, στά καμένα καταστήματα, στά καμένα αὐτοκίνητα;;; Ἕνα τσοῦρμο ἀληταράδες στυγνοί ἐγκληματίες του ποινικοῦ κώδικα βεβήλωσαν την μνήμη του Ἀλέξη σκορπίζοντας τον τρόμο σ όλη την Ἀθήνα.
3.Κομματικός καιροσκοπισμός. Βγαίνει ἡ ἀμερικανική μαριοννετα,ὁ Γιωργάκης ,καί τα χώνει στόν φούσκα. Κι ὁ φούσκας; Ἀφήνει την Ἀθήνα νά καεῖ...Γιατί;;;;; το Βατοπέδιο ἔτσουζε...Ἦταν καί τα γενειοφόρα τρελόπαιδα στήν μέση, ἦταν κι ὁ Βουλγαρακης μέ την καλή του,ἀστα νά πᾶνε...

Τί ἔμεινε ἀπ' όλα λοιπόν ;Μιά κοινωνία ἕρμαιο στά χέρια των πολιτικῶν κουκουλοφόρων. Κρίμα στήν πιτσιρικαρία πού πατάει την μπανανόφλουδα καί διοχετεύει την ἐνέργεια της σέ λάθος μορφές διεκδικήσεων. Πάνω ἀπ'ὅλα ὅμως κρίμα γιά τον Ἀλέξη πού κόπηκε το νῆμα της ζωῆς του τόσο νωρίς καί τόσο ἄδικα.

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

ΓΕΥΣΕΙΣ ΖΩΗΣ


‘’...Σήκωσε το κρυστάλλινο ποτήρι καί χαιρέτησε την τρεμάμενη φλόγα του λευκοῦ κεριοῦ. Το ἀπόσταγμα της ἀμπέλου γλίστρησε μέσα του σκορπίζοντας μιά γλυκιά ἡδονή στίς αἰσθήσεις του. Στόν καμβά της σιωπῆς μιά πινελιά ἀπό βιολιά βγαλμένα ἀπό χαμηλόφωνο ἠχεῖο χάιδευε τ'αὐτιά του. Κοίταξε το κρασί καθώς ἰσορροποῦσε στόν πάτο του ποτηριοῦ. Ἔκλεισε τα μάτια καί ταξίδεψε ὅπως το κρασί πού ἰσορροποῦσε. Μιά στό παρελθόν ,μιά στό παρών...Γεύσεις ζωῆς πολλές γέμιζαν το ἀμπάρι της θύμησης του. Θαρρεῖς πώς ἔψαχνε ὁλόκληρη ζωή γιά νά γευτεῖ την καλύτερη. Ἕνας ἀγώνας ἄτυπος , ἀσυναίσθητος , που ὅμως προσδιόριζε την ἀναζήτηση της ἰδανικῆς γεύσης. Μήπως κορεσμός καί ἀνικανότητα ἐκτίμησης; Θά κέρδιζε ἄραγε ποτέ σ΄αὐτόν τον ἀγώνα; Σκέψεις βαθιές, σκοτεινές , ἀναπάντητες...Ἕνας ἀγώνας διαρκής...Περίεργο,μά την ἀλήθεια, ἀλλά μέσα ἀπ'΄την φλόγα του κεριοῦ παίρνει ἀπαντήσεις. Μιά λέξη του ἔρχεται νά ψελλίσει στά χείλη του καθώς το ἀπόσταγμα της προσπάθειας του εἶναι σάν το κόκκινο γλυκό κρασί στό κρυστάλλινο ποτήρι του...Τώρα πιάξέρει…''

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ...ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ!


Αλλαγή σελίδας στην Αμερική και στον κόσμο! Ένας νέος ήλιος ανέτειλε, αν και μαύρος..
Είναι πολύ καλό πράγματι να ξέρεις ότι εκτός απ ' τα πάτρια πρόβατα υπάρχουν και τα ξαδερφακια τους στην Αμερική! Εξέλεξαν πρόεδρο ένα ακόμα πιονακι μιας παγκόσμιας κάστας διεφθαρμένων εγκεφάλων. Τι να κάνει κι ο αραπακος; Πρόεδρος του είπαν ότι θα γίνει...και έγινε! Απλά θα εφαρμόζει κατά γραμμα τις εντολές των αφεντικών του στην διεθνή πολιτική σκακιέρα. Γιατί τα άλλα τα λευκά ρατσιστομουτρα είναι καλύτερα;
Παει λοιπόν κι αυτό ,τελείωσε το πανηγύρι . Μου είχαν ζαλίσει...τον έρωτα με τις Αμερικανικές εκλογές . Τουλάχιστον τώρα ξέρω ποιος θα πηδάει τον πλανήτη για τα επόμενα χρόνια! Κάτι είναι κι αυτό...

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

MADONA MIA!


Και εγένετω φως ! Μέσα στην μαυρίλα της καθημερινότητας μια ακτίνα αισιοδοξίας ήρθε να φωτίσει την ζωή του ματαιόδοξου νεοέλληνα. το Ολυμπιακό στάδιο ήταν κατάμεστο από φιλόμουσο κοινό για να απολαύσει την lady Madona...Kάποιοι βέβαια για να αποθανατίσουν ένα λεσβιακό της γλωσσόφιλο από κοντά η' για να είναι μέσα σε κάποια φωτογραφία έστω και από τσόντα ,έβαλαν βαθειά το χέρι στην τσέπη.

Έξω από το ξενοδοχείο που είχε καταλύσει πλήθος κόσμου αδημονούσε να αποθεώσει την pop star. H απόλυτη ξεφτίλα...Άνθρωποι πάσης ηλικίας, δημοσιογράφοι με σκυμμένη την μέση , περίμεναν καρτερικά να απολαύσουν το προϊόν της βιομηχανίας των stars...

Αναρωτιέμαι πόσα εφόδια πρόσθεσαν στην πνευματική και καλλιτεχνική τους φαρέτρα όλοι αυτοί που παρακολούθησαν την παράσταση από το Σύνταγμα μέχρι το Μαρούσι .
Και τι τρελή αγάπη για μας τους Έλληνες αυτή η κοπέλα...Αγκαλιάζει την Τουρκία και το Ισραήλ βέβαια αλλά μην δίνουμε σημασια. Εμεις είμαστε υπεράνω...


Τώρα θα μου πει κάποιος , μόνο με την Madona απολύεις το πνεύμα σου; Μπα...αυτή τουλάχιστον χοροπηδούσε, τραγούδησε και στο κάτω στα πήρε μια φορά. Άλλοι που φοράνε κοστούμια με ξινισμένες μούρες χωρίς να τους πλαισιώνουν καλλίγραμμες χορεύτριες και στα πέρνουν συνέχεια, τι να πει κανείς...

Μια χαρά πρόβατα δεν λέω...Ποίμνια που λένε και τα γενειοφόρα τρελόπαιδα , ποίμνια !

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΓΙΟΣ ΣΤΡΙΓΚΑΚΙΟΣ

Καιρό είχα να ακούσω για τα μαυροφορεμένα γενειοφόρα τρελόπαιδα!( Ευτυχώς υπάρχουν και οι εξαιρέσεις..).
Ξεπούλησαν λέει φιλέτο που περιήλθε στην κατοχή τους από το Ελληνικό δημόσιο , το οποίο βρίσκεται στο Ολυμπιακό χωριό .Τι λέω ο τρισκατάρατος! Αυτά τα λεφτά θα πάνε σε ευαγή ιδρύματα, σε στήριξη των αδυνάτων και σε αρτοκλασίες! Τέτοιες εξέχουσες μορφές, όπως οι παλαιότεροι προκάτοχοι τους που λάμπρυναν με την δράση τους την Ελληνική Ιστορία! , τον Ελληνικό πολιτισμό!! , το Ελληνικό γένος!!! , δεν πρέπει να τις υπονομεύουμε!Παρά μόνο να κλίνουμε το γόνυ και να ζητάμε την ευλογία τους...
Αλήθεια μια απορία΄ γιατί τους Μητροπολίτες τους αποκαλούν '' αγίους' ; Νέα μόδα ;
Σεβασμός λοιπόν στους άγιους στριγκάκιους!

Ο ΚΑΚΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ

Σεπτέμβρης λοιπόν. Καιρός νά μαζευτοῦν καί οἱ τελευταῖοι ἀπό τίς παραλίες γιά νά ξεκινήσουν μαζί μέ τους ἄλλους μέ ζωντάνια μιά νέα δημιουργική σεζόν.Λέμε τώρα..
Ἀνέκαθεν ὁ μήνας αὐτός ἦταν ὁ σηματοδότης των νέων ἀρχῶν Ἀνοίγουν τα σχολεῖα , ἐξαγγέλλονται στήν Δ.Ε.Θ τα νέα κυβερνητικά πλάνα , ξεκινάει το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου , πρεμιέρα σέ νέα τηλεοπτικά προγράμματα, γενικῶς ἕνας ὀργασμός ἀπό καινούρια πράγματα
Ὅπως λέει κι ἡ μανά μου ἄλλαξε ὁ Μανωλιός κι ἔβαλε τον σκοῦφο του ἀλλιῶς..Τα ἴδια καί τα ἴδια μᾶλλον!
Μιά ἴδια παιδεία πού παράγει ἀπαίδευτους , μιά ἴδια πολιτική πού βάζει βαθιά το χέρι της στήν τσέπη μου ,ἕνας ἰσόβιος πρωταθλητής πού παίρνει πρωταθλήματα ἐντός καί ἐκτός ἀγώνων, τα ἴδια μεγέθη βυζιῶν πού παρελαύνουν στά πρωινάδικα!
Ἡ μόνη ἐλπίδα εἶναι νά ἀλλάξει ὁ καιρός .Ἀλλά κι αὐτός ἐδῶ καί χρόνια ἴδιος εἶναι,κακός

Ὁ κακός μας ὁ καιρός..

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ


...Μέριασε το λυσσασμένο κύμα γιά νά γλιστρήσει το φεγγάρι στήν πλάτη της θάλασσας. Ἀνεμοδαρμένα τα βράχια στέκουν λεηλατημένα ἀπ' την ἀντάρα καί την ἁλμύρα. Μιά γλυκιά σιωπή ἁπλώνεται πάνω ἀπό τον χορό του σεληνιακοῦ φωτός πού καθρεφτίζεται στό βασίλειο του Ποσειδώνα.
Τ' ἀστέρια γρανάζια κυλοῦν ἀργά την νύχτα θαρρεῖς πως συνοδεύουν τίς χαμένες σκέψεις πού ταξιδεύουν μέ το ἁπαλό ἀεράκι. Το βλέμμα καρφωμένο στό ἀπέραντο πουθενά. Κάτι ψάχνει. Τί ὅμως...
Αὐτή την ὥρα το μυαλό εἶναι ρηχό, σχεδόν ἄδειο. Ἕνας ἀπόκοσμος ἦχος πληγώνει την σιωπή. Ἀπ' την μέση του πουθενά ἀναδύεται ἕνα δεύτερο φεγγάρι,μιά δεύτερη πανσέληνος. Ἀνεβαίνει ψηλά νά σταθεῖ πλάι στό ἄλλο. Το πυκνό πέπλο της νύχτας μοιάζει ἀραχνοΰφαντο πιά.
Τώρα το βλέμμα μπορεῖ νά ξεχωρίσει , νά διακρίνει..τίς γραμμές των ὁριζόντων..

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ

Επιτέλους! Αύριο δεν θα βάλω ξυπνητηρι.Ειναι η ώρα να μαζεύω τα μπαγκάζια μου και να την ''κάνω'' σ'αλλη γη σ'αλλα μερη.Διακοπες γαρ...Προορισμός κάποια παραθαλάσσια γωνία με όσο το δυνατόν λιγότερη βαβουρα.Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πάντα το καλοκαίρι πρέπει να συνδυάζεται με θάλασσα καθώς επίσης γιατί να ξεροψήνεσαι κάτω απ'τον ήλιο προσπαθώντας διακαώς ,κυριολεκτικά, να αποκτήσεις...δερματοπάθειες! Ξενέρωτος; Ίσως βολεμένος γιατί το εκ φύσεως καλοκαιρινό μου μαύρισμα με γλιτώνει από τέτοιες κακοτοπιές!

Πάντα ήμουν λάτρης της δεντρόφυτης παράλιας. Η χρηστικότητα της οποίας με απάλλασσε εν πολλοίς στα νεανικά μου χρόνια από την διαδικασία του ξενοδοχείου...Τώρα όμως που να πας; Καμένη γη παντου.Ορθια γκρίζα σκιαχτρα,απομειναρια πύρινης λελαπας.Καταπρασινοι πευκώνες που φιλοξενούσαν τους νεανικούς μας έρωτες έχουν μετατραπεί σε στάχτη και αποκα΄ι΄δια η' στην καλύτερη περίπτωση σε χωματερή! Στείρα μυαλά που βεβήλωσαν την φύση ασέλγησαν στην ίδια την ζωη.Ενα κράτος έρμαιο, αν όχι συνένοχο, στις ορέξεις του κάθε εμπρηστή. Περσυ η μισή Ελλάδα καηκε.Απο συλλήψεις δεν άκουσα και δεν είδα κάτι, αν και οι αισθήσεις μου λειτουργούν περίφημα. ΓΙΑΤΙ; Κάποια στιγμή πρέπει να πληρώσουν όλοι οι βιαστες,και φυσικοί και ηθικοί. Να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει. Στην πλατειά Συντάγματος , γιατί όχι; Να τιμωρηθούν από τους ίδιους τους εραστες,ΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

Καμιά φορά χρειάζεται να ξυπνάει μέσα μας ο κρυφός μας Χομε'ι'νι...

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Κυριακή πρωί στο Μοναστηράκι.

Κυριακή 11 το πρωί, Μοναστηράκι. Η καθιερωμένη επίσκεψη μου στο παρελθόν. Μια φορτωμένη βδομάδα που θα εκτονωθεί με μια βόλτα στα παλαιοπωλεία κάτω απ'τον ναό του κόσμου, τον Παρθενώνα.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με τραβάει σ'αυτον τον χώρο. Αναμνήσεις,νοσταλγία...μπορεί. Πάντως όχι οι μυρωδιές απ'τα κεμπάπ του Θανάση, αν και τις περισσότερες φορές τα τιμώ δεόντως! Ξεκινάω σχεδόν πάντα από την οδό Ήφαιστου. Μέγας χαμός και σήμερα. Οι κωλοτσεπες άδειες για να μην χάσουμε κανένα κινητό. Είναι απαραίτητο αξεσουάρ βλέπεις στην ζωή του νεοέλληνα!

Χαζεύω χωρίς να ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Είναι από τις ελάχιστες φορές που δεν κοιτάω το ρόλοι. Τριγύρω μου ένα ψηφιδωτό προσώπων και πραγμάτων. Για να δω ,τι θα μου κολλήσει σήμερα...Προχωράω. Στις κούτες κάτω ότι μπορείς να φανταστεις.Βιβλια μπερδεμένα με τσοντες.Ο τύπος που στέκεται από πίσω δεν μπήκε στον κόπο να τα ξεχωρισει.Σε κόβει από πάνω μέχρι κάτω και σου απαντάει με βάση αυτά που ξέρει ότι μπορεί να πάρει από σένα. Συνεχίζω ακάθεκτος ενώ η ζέστη αρχίζει και κάνει αισθητή την παρουσία της.Το βλέμμα μου παντού και πουθενα.Ευκαιρια βρίσκει ένα χυμώδες στήθος και το μαγνητίζει! Η όμορφη κοπέλα σκύβει σ'εναν πάγκο. Η αγένεια μου, έστω και διακριτική , στο αποκορύφωμα της !Κάτι έπιασε στα χέρια της.Για να καλύψω και την περιέργεια μου...Τι είναι αυτό; Μοιάζει με παλιό βιβλίο. Είναι ένα παλιό αναγνωστικό της πρώτης δημοτικού.Πλησιάζω για να το δω από κοντά. Η κοπέλα μου το παραχωρεί ευγενικά κα φεύγει.Είναι καλό ,μου λέει ο μπάρμπας.Ανάθεμα κι αν το κοίταξες ποτέ σου ,μουρμουρίζω. Έχω προ πολλού ξεχάσει τα ωραία βυζάκια της γκόμενας και βυθίζομαι στις σελίδες του αναγνωστικού. Με πάει πολλά χρόνια πίσω.Τι είναι αυτό που νοστάλγησα κοιτάζοντας το; Να ξαναζήσω εκείνη την ηλικία η΄ να ξαναζήσω εκείνη την εποχή...

Τα ερωτηματικά μου δεν τα συμμερίζεται ο μπάρμπας καθώς έχει μαζευτεί κόσμος και με ρωτάει αν θα το πάρω.Πόσο ; 5 ευρω...Τόσο άξιζε πια,τόσο το είχε κοστολογήσει...Πήρα το αναγνωστικό και αναρωτιόμουν τι είναι πρόοδος. Μετά από αρκετή σκέψη σε ένα ασφυκτικά γεμάτο METPO ,συνειδητοποίησα ότι πρόοδος είναι να παραμένεις άνθρωπος...