Γῆ μήτηρ

Δόξα καί σέβας στούς ἀθανάτους θεούς πού λατρεύτηκαν κάποτε ἀπό καλλιεργημένα μυαλά  φωτίζοντας μέ τον σπόρο τους ὅλη την ἀνθρωπότητα. Σήμερα αὐτά τα μυαλά ἔγιναν  ἄγονες ξέρες  ἀπό τα  μαῦρα σκοτάδια του φόβου καί της ἀγνωσίας. Ἀλλά ὅπως λέει καί ὁ Καβάφης στό ΄΄Ἰωνικόν΄΄ του <<Γιατί τα σπάσαμε τ' ἀγάλματά των, γιατί τους διώξαμεν ἀπ' τους ναούς των, διόλου δέν πέθαναν γι' αὐτό οἱ θεοί.>>

Ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα σεβασμοῦ πρός την θεά Δήμητρα καί μέ ἀφορμή την αὐριανή Φθινοπωρινή Ἰσημερία παραθέτω τον ὁμώνυμο Ὀρφικό Ὕμνο μέ την εὐχή νά ξαναβρεθεί το ἄροτρο που θά καλλιεργήσει αὐτά τα μυαλά…

Ἀρχαῖο κείμενο:

Δηώ, παμμήτειρα θεά, πολυώνυμε δαῖμον, σεμνὴ Δήμητερ, κουροτρόφε, ὀλβιοδῶτι, πλουτοδότειρα θεά, σταχυοτρόφε, παντοδότειρα, εἰρήνηι χαίρουσα καὶ ἐργασίαις πολυμόχθοις, σπερμεία, σωρῖτι, ἀλωαία, χλοόκαρπε, ἣ ναίεις ἁγνοῖσιν Ἐλευσῖνος γυάλοισιν, ἱμερόεσσ᾽, ἐρατή, θνητῶν θρέπτειρα προπάντων, ἡ πρώτη ζεύξασα βοῶν ἀροτῆρα τένοντα καὶ βίον ἱμερόεντα βροτοῖς πολύολβον ἀνεῖσα, αὐξιθαλής, Βρομίοιο συνέστιος, ἀγλαότιμος, λαμπαδόεσσ᾽, ἁγνή, δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις· σὺ χθονία, σὺ δὲ φαινομένη, σὺ δε πᾶσι προσηνής· εὔτεκνε, παιδοφίλη, σεμνή, κουροτρόφε κούρα, ἅρμα δρακοντείοισιν ὑποζεύξασα χαλινοῖς   ἐγκυκλίοις δίναις περὶ σὸν θρόνον εὐάζουσα, μουνογενής, πολύτεκνε θεά, πολυπότνια θνητοῖς, ἧς πολλαὶ μορφαί, πολυάνθεμοι, ἱεροθαλεῖς. ἐλθέ, μάκαιρ᾽, ἁγνή, καρποῖς βρίθουσα θερείοις, εἰρήνην κατάγουσα καὶ εὐνομίην ἐρατεινὴν καὶ πλοῦτον πολύολβον, ὁμοῦ δ᾽ ὑγίειαν ἄνασσαν.

Ἀπόδοση:

Ό Δηώ μητέρα των πάντων, θεά, δαιμονία με τα πολλά ονόματα σεβαστή Δήμητρα, πού τρέφεις τα παιδιά και δίδεις την ευτυχίαν ώ θεά πού δίδεις τον πλούτον τρέφεις τα στάχυα, παρέχεις τα πάντα και χαίρεσαι εις την είρήνην και εις τάς εργασίας, πού απαιτούν πολύν μόχθον συ είσαι ή προστάτις των σπερμάτων, συ δίδεις σωρούς από σιτάρι, ή συχνάζουσα εις τα αλώνια, εσύ παράγεις χλωρούς καρπούς, και κατοικείς στις ιερές κοιλάδες της Ελευσίνος είσαι περιπόθητη. αγαπητή, τροφός όλων των θνητών, καί πρώτη εσύ έζευξες τον αυχένα των βοδιών προς καλλιέργειαν, καί έφερες εις τους ανθρώπους βίον περιπόθητον πολυευτυχισμένον βοηθείς εις την αύξησιν των καρπών, είοαι σύνοικος του Βρόμιου, (του Διονύσου) τιμάσαι με λαμπρότητα, κρατείς λαμπάδα, είσαι αγνή, καί χαίρεσαι με τα θερινά δρέπανα συ είσαι κάτω από την γήν αλλά φαίνεσαι, καί είσαι προς όλους φιλική· ώ συ ή φιλόστοργος, πού αγαπάς τα παιδιά, ή σεβαστή, πού είσαι κόρη καί τρέφεις παιδιά, πού έζευξες εις άρμα με δρακόντεια χαλινάρια οπαδούς του Διονύσου πού εκραύγαζον περιδινούμενοι (περιστρεφόμενοι) κυκλικώς γύρω από τον θρόνο σου θεά μονογενής καί πολύτεκνος καί πολυσέβαστη εις τους ανθρώπους, πού έχεις πολλές μορφές, γεμάτες από πολλά άνθη πού θάλλουν από ιερότητα έλα ώ μακαριά, αγνή. πού είσαι γεμάτη από καλοκαιριάτικους καρπούς, καί φέρε μας κάτω ειρήνην καί εύνομίαν περιπόθητη και πλούτον πολυευτυχισμένον μαζί δε με αυτά καί την βασίλισσαν υγείαν.